YÜRÜ BAY KEMAL
Bir adam düşünün. Yıllarca mücadele etmiş. Herkesi, her yeri kucaklamaya ant içmiş. Canıyla, kanıyla, dişini tırnağına takmış. 75 yaşına gelmiş. Ankara’dan, İstanbul’a yürümüş vazgeçmemiş. Aleviliği laf edilmiş, parasızlığı alay konusu olmuş.
Bu adam tüm bu yaşadıklarını bir kenara koymuş onu oturduğu evde yakmaya çalışanlara inat, bu ülkeyi bu duruma getirenlere inat, gençlere verdiği sözü tutmak istemiş ve her kesimden temsilciyi bir masa altında toplamış. Statükocu bir partiyi halkın partisi haline getirmiş. Ve şimdi diyor ki; Başarabiliriz. Yapabiliriz.,
Korkmamız ve vazgeçmemiz bekleniyor aslında, olan en ufak bir bulutta. Ama size bir haberimiz var. Vazgeçmiyoruz. Biz vazgeçmemeyi çok eskiden biliyoruz, çok eski bir hikaye bizim hikayemiz. Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan diyen Pir Sultan’ın hakkı var üstümüzde. Bir ölüp bin gelmeyi Hasan Hüseyin’den biliriz. Nazım bize güzel günlerin teminatını verdi. Geldikleri gibi gideceklerini Gazi söylemişti. Bu umut tohumlarını yeni atmadık vicdanımızın yamacına. Biz biliyorduk bu yolun uzun ve meşakkatli olduğunu. Düştük umutsuzluğa, korktuk lakin asla inanmadık yalancıya, fırsatçıya, hayına.
Bizler yolumuzda gurur ve inatla ilerleyeceğimizi biliyoruz.
Şimdi ise dün itibari ile tertemiz bir sayfa açıldı ve bu sefer umuttan ötesi var. Ne yazacağımızı o deftere çok iyi biliyoruz. Bundan sonra arkasında durduğumuz Bay Kemal bize karşı çıksa, özgürlüğümüze set çekse sesimizi çıkaracağımızı, korkmayacağımızı asla sorgusuz sualsiz biat etmeyeceğimizi biliyoruz.
Bu kadar insanın yası halen daha tazeyken, deprem bölgesinde halen daha yaralar sarılmamışken şu 3 gün yaşatanlara öfkemiz halen daha var. Fakat bundan sonra tüm bunlara inat gidip kardeşlerimizin yaralarını sarma zamanı. Ve ben inanıyorum ki bu adam elimizi tutacak, sırtımızı sıvazlayacak.
Derin derin siyasal analizler yapmasını artık toplumun tüm kesimi biliyor. Ama o güzel ve güneşli günler geldiğinde tüm bu analizlerin yerini mücadele ve birleşme alacak.
Şimdi zaman o 74 yaşında adamın “boşuna ve yalandan yürüdü” dedikleri, o yoldaki her bir ter zerresine sahip çıkma zamanı. Bir şehit cenazesinde yediği o yumruğu suratımızda hissetme zamanı. ,
Bir düşünün ne kadar yalnız kaldığını bu adamın. Bir saniyeliğine hissetmeye çalışın… Evet. Ne yaşadınız. İşte bu yalnızlığa rağmen inatla vazgeçmedi, gençlere özgür, refah bir ülke bırakma inadından.
Şimdi sıra bizde. Eşitsizlik, adaletsizlik içinde bir ülke istemiyoruz. Bağımsız yargı istiyoruz. Peynir alabilmek istiyoruz. Güvenli evlerde oturmak istiyoruz. Değişim istiyoruz. 20 yıllık bir saltanat bitsin istiyoruz. Kucaklaşalım istiyoruz. Ama onun kaşı kara, diğerinin saçı sarı diye değil. Biri yüzünü güneşe dönüyor, diğeri alnını toprağa değdiriyor demeden sarılalım istiyoruz.
İnanın! İnanın çok uzak değil o günler. Bir anlık tereddüttün ucunda. Yıllardır kahvehanelerdeki sözleri silin aklınızdan. Boş verin kimde ne vasfı varmış. 15 Mayıs sabahı çok güzel, çok aydınlık ve özgür bir sabah olabilir sayenizde.
Ya Hızır, Ya Ali. Her zaman adaletin yanındadır.
İçiniz rahat olsun adalet değimiz şey 74 yaşında Dersim’li 7 çocuklu fakir bir ailenin dördüncü çocuğunun vicdanında 15 yıldır büyümekte.
